Dramasal

Gözyaşlarım geç boşalıyor yüzüme
Zaman bin türlü geçmek nedir bilmezken
Kömür karası bir ömür ile

Kabuslar korkuluk gibi dikiliyor zihnime
Uykularımı kaçırmak için fazladan mesaiye kalırken
Gözlerimi oyuyor karanlık biçimsizce

Ağıtlar yakıyorum tüm ışıklar söndüğünde
Gölgelerle sonkez sevişirken
Bir yıldız gibi kayıyor neşter bileklerimde