Yalnız Bir Ölümün Issız Karanlığı

Ilık bir karanlık
İçine hapsediyor beni
Yüzüme saplanıyor adeta
Düşen yağmur taneciklerinin her biri
Cılız çığlıklarımda boğuluyorum
Etrafta dilsiz gecenin intikam yemini

Sadık bir yalnızlık
Bırakmazken peşimi
Kederli ruhum
Terkediyor yorgun bedenimi
Daha fazla dayanamıyorum
Sona ermeden bu ebedi trajedi

Kırışık bir kağıt
Vedalarımı sararken beyaz bir kefen gibi
Hızla akıyor bileklerimden
Hayatımın son saniyeleri
İsimsiz gölgeler arasına karışıyorum
Yoktu hiçbirinin hiçkimsesi