Ruhların Çobanı

Çimenler gibi yeşermese de umutlar
Sürüden ayrılmak istiyordu ruhum
Çitlerin ötesine geçmek
Dışarıda beni beklesede kurtlar
Yinede aklımın ucunda bir düş seline kapılıp boğulmak var
Hergün ayrı bir plansız cinayete kurban gitmektense
Kendimin çobanı olup ölürüm özgürce