No-one is there

Korkarım ki artık var olan kelimeleri ve cümleleri unutur gibiyim. Hayır daha fazla konuşamıyacağım, nasıl konuşabilirdim ki zaten kimse orada yokken ve konuşmazken..



En karanlık sessizliğin içinde uyumayı tercih ettim. Işığın içindeki eksikliği dinle ya da sesleri, ya da birilerinin birşeyler paylaşmak için konuştukları şeyleri dinle. ,Fakat orada hiç bir umut yok, kimse yok..


Hayır..hayır..Hiçbir ruh yaşamıyor orada ve bu söylediklerimin tam tersini söyleyen kimse yok. Karanlığın içine kendimi bıraktım,z aman acı veriyor ve buna dayanabilmek için en iyi şey uyumak..


Tek bir kelime için bile nefes alamıyorum, bir kaç hafta boyunca hiç konuşamadım ve henüz hiç bir dost kulaklarıma gizlice birşeyler fısıldamadı ,Fakat doğruya orada kimse yok ve öyle görünüyor ki her geçen zaman içerisinde başka kelimeler terkediyor beni beynimin içinden..


Ben yalnızların dostuyum, Beni arayanlar terketmiş fakat umurumda değil, İnsanların soğuk ve çirkin görüntüsü artık bunun gibi şeyleri izlemeye katlanamıyorum..


En karanlık sessizliğin içinde uyumayı tercih ettim. Işığın içindeki eksikliği dinle,ya da sesleri,ya da birilerinin birşeyler paylaşmak için konuştukları şeyleri dinle,Fakat orada hiç bir umut yok,kimse yok..


Hayır..Daha fazla konuşamıycam artık ne söyleyebilirdimki zaten .Artık orada birileri varmı,herhangi birşey sölüyorlarmı? Bunların hepsi can sıkıcı şeyler...Orada hiç kimse yok,Hiç kimse..